Σχετικά με την απεργία της ΟΛΜΕ 22-23 Φεβρουαρίου 2011

Ε' ΕΛΜΕ ΑΝΑΤ.ΑΤΤΙΚΗΣ ΠΑΛΛΗΝΗ 15.2.2011

ΕΝΗΜΕΡΩΤΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ

Σχετικά με την απεργία της ΟΛΜΕ 22-23 Φεβρουαρίου 2011

1. Κατεδάφιση, διάλυση των εργασιακών σχέσεων (κατάργηση 8ώρου, ατομικές συμβάσεις εργασίας!), μείωση μισθών και συντάξεων, αύξηση ωραρίου εκπαιδευτικών, συγχώνευση-κατάργηση σχολικών μονάδων, συμπτύξεις τμημάτων, 30 μαθητές στο τμήμα, πολυδύναμα σχολεία ,κατάργηση οργανικών θέσεων και από κοντά η εξουσιοδότηση δια νόμου του περιφερειακού διευθυντή και της υπουργού να σε μετακινεί «όπου δει».Τέτοια αντιλαϊκή πολιτική μετά την μεταπολίτευση δεν είχαμε γνωρίσει. 2.75% το 2010 οι δαπάνες για την παιδεία. Το μικρότερο ποσοστό μετά την μεταπολίτευση. Διορισμοί STOP. Μείωση προσωπικού. Η κυβερνητική πολιτική χωρίς φερετζέ. Ακόμη και η ΠΔΣ θύμα της κυβερνητικής πολιτικής.
   
2. Ο κατήφορος δεν έχει στάση. Συντάξεις στον αέρα. Επικουρικά ταμεία, ταμείο πρόνοιας (ΕΦΑΠΑΞ) στο μικροσκόπιο της τρόικας. Θέμα χρόνου η μείωση των παροχών και σε επόμενο στάδιο η κατάργησή τους. Τα ΜΜΕ μας προετοιμάζουν. Η μόνιμη επωδός: Δεν αντέχουν. Ούτε λόγος για το μεγάλο φαγοπότι από τη φούσκα του χρηματιστηρίου. Σιγή ιχθύος για τις ευθύνες των εκάστοτε κυβερνήσεων, για τις «ρυθμίσεις» των μεγάλων οφειλετών του ΙΚΑ. Βλέπουν μόνο τα ελλείμματα και πάνω σε αυτά ασελγούν εκείνοι που τα δημιούργησαν, εκείνοι που τα έφαγαν.
   
3. Η χιονοστιβάδα των αντιλαϊκών μέτρων χρειάζεται και ιδεολογική κάλυψη. Δεν υπάρχει άλλος δρόμος μάς λένε. Τα μάρμαρο θα το πληρώσουν οι εργαζόμενοι. Για να μην απολυθούν όλοι, για να μην χρεοκοπήσουμε εντελώς, πρέπει να δεχθούμε αδιαμαρτύρητα την κυβερνητική πολιτική , την τρόικα, τις εντολές της Μέρκελ, του Σαρκοζί. Επιστροφή στο 19^ου αιώνα. Ένα χρόνο αυτό ακούμε. Η προπαγάνδα των ΜΜΕ έχει ξεπεράσει και την εποχή της χούντας. Από κοντά και τα παπαγαλάκια του κυβερνητικού συνδικαλισμού. Σκληρά τα μέτρα, αλλά αναγκαία. Αν τα έπαιρνε κυβέρνηση της Ν.Δ …, απεργιακός πυρετός χωρίς όρια , μέχρι τελικής πτώσης της κυβέρνησης. Τώρα όμως πότε-πότε μια 24ωρη απεργία για την τιμή των όπλων, για εκτόνωση, για αποσυμπίεση της λαϊκής οργής. Και για βοήθεια, άμα χρειαστεί, ντύνουμε αντιτροϊκό
   και τον Πεταλωτή μεσάνυχτα.
   
4. Το κυβερνητικό οπλοστάσιο και θράσος δεν έχει τέλος. Απαξίωση κάθε απεργίας. Τα ΜΜΜ, όταν απεργούν, εμποδίζουν τους εργαζόμενους να πάνε στη δουλειά τους, ενώ όταν η κυβερνητική πολιτική δημιουργεί 1.000.000 ανέργους και κανένας νέος σήμερα δε βρίσκει εργασία, τους προστατεύει το δικαίωμα της εργασίας; Η απεργία γιατρών εγκυμονεί κινδύνους για την υγεία, ενώ όταν κυβέρνηση κόβει τις συντάξεις, τα φάρμακα, παραδίδει την υγεία στους ιδιώτες και θεσμοθετεί 40 χρόνια εργασίας για συντάξεις πείνας, ενδιαφέρεται για την υγεία μας; Τέτοια υποκρισία και τέτοια αντιλαϊκή πολιτική που να υποστηρίζεται από όλα τα ΜΜΕ δεν έχει εφαρμοστεί στη χώρα μας. Μας έχουν κηρύξει τον πόλεμο με σκοπό να μας εξαθλιώσουν, για να γίνουμε ανταγωνιστικοί. Είμαστε αναγκασμένοι να απαντήσουμε με το μόνο μέσο που έχουμε στα χέρια μας, προς το παρόν. Την απεργία.
   
5. Σε λίγες μέρες νέο μισθολόγιο, νέες περικοπές μισθών και συντάξεων. Αν οι εργαζόμενοι δε βγουν στους δρόμους, η Ε.Ε, η ΕΚΤ, το ΔΝΤ θα συγχαίρουν την Κυβέρνηση, γιατί περνάει τέτοια αντιλαϊκά μέτρα χωρίς εξέγερση. Οφείλουμε να τους διαψεύσουμε. Συμμετέχουμε στην πανεκπαιδευτική απεργία της 22/2 και της 23/2 με ΑΔΕΔΥ –ΓΣΣΕ και στα συλλαλητήρια. Δεν σταματάμε εδώ, Η 48ωρη απεργία δεν είναι απεργίας διαμαρτυρίας, Είναι αρχή αγώνων για την ανατροπή της κυβερνητικής πολιτικής, για τη χρεοκοπία της πολιτικής της τρόικας στη χώρα μας, για την ήττα της πολιτικής που φορτώνει την κρίση του συστήματος στις πλάτες μας. Μας οδηγούν στην εξαθλίωση. Αντιστεκόμαστε, συνεχίζουμε. Νέες Γ.Σ και συνέλευση μέχρι 4 Μαρτίου (έχει ψηφιστεί από τη Γ.Σ προέδρων ΕΛΜΕ) για αγώνα μαζί με όλους τους εργαζόμενους. Η ανατροπή της πολιτικής αυτής θέλει συμμαχίες, ξεκάθαρους στόχους και αγώνα.
   
6. Συνάδελφοι, καταθέτουμε τον προβληματισμό μας, τις ενστάσεις μας, τις προτάσεις μας.
   

   Ο κλάδος σε κρίσιμες στιγμές επέδειξε «αρετή και τόλμη». Γκρέμισε το σύστημα Αρσένη, αγωνίστηκε και υπερασπίστηκε τη δωρεάν εκπαίδευση, επέβαλε την παιδαγωγική ελευθερία μέσα στα σχολεία , γκρέμισε τον επιθεωρητισμό, απέτρεψε την «αξιολόγησή τους» και την ιδεολογική χειραγώγηση του κλάδου, επέβαλε στην πράξη –χωρίς θεσμοθέτηση –όχι πάνω από 25 παιδιά στο τμήμα (αυτό δείχνει τη δύναμη του κλάδου), επέβαλε το διευθυντή σχολείου με θητεία, κέρδισε με απεργία 9 εβδομάδων το εξωδιδακτικό επίδομα, και τώρα έρχεται η κ. Διαμαντοπούλου με την τρόικα να διαγράψει την ιστορία του κλάδου.
   

   Έχουμε ηθική υποχρέωση και στη παλιότερη γενιά εκπαιδευτικών και στη νεότερη να υπερασπισθούμε την ιστορία μας και να εμποδίσουμε το ξεχαρβάλωμα της δημόσιας εκπαίδευσης. Είναι ντροπή για τον κλάδο να προσλαμβάνονται ωρομίσθιοι στην εκπαίδευση ή αναπληρωτές μερικής απασχόλησης(πατέντα της κ. Διαμαντοπούλου) και το υπουργείο να θεσμοθετεί την κατάργηση της οργανικής θέσης.
   

   Συμμετέχουμε στην απεργία της 22-23/2 και στα συλλαλητήρια:
   

   α. 22 Φεβρουαρίου,Πανεκπαιδευτικό 11.00 Προπύλαια.
   

   β. 23 Φεβρουαρίου, Πανεργατικό 11.00 Μουσείο.
   

   
   Για το Δ.Σ της Ε' ΕΛΜΕ Ανατ.Αττικής.
   

   Η Πρόεδρος Ο Γ.Γραμματέας
   

   Άννα Μπαχτή Δημήτρης Παπαθεοδώρου